-
Język Polski
-
» Starożytność
-
» Średniowiecze
-
» Renesans
-
» Barok
-
» Oświecenie
-
» Romantyzm
-
» Młoda Polska
-
» Pozytywizm
-
» XX-lecie
-
» Współczesność
Niezawinione cierpienie. "Księga Hioba" - szkic interpretacji.
KSIĘGA HIOBA to jedna z ksiąg dydaktycznych (mądrościowych) STAREGO TESTAMENTU. Składa się ze wstępu i zakończenia (pisanych prozą) oraz poematu obejmującego przemowy Hioba (tzw. lamentacje), jego przyjaciół i Boga.
(obowiązuje znajomość tekstu)
"Niech przepadnie dzień mego urodzenia
i noc, gdy powiedziano: >>Poczęty mężczyzna<<." - przeklęcie dnia swoich urodzin i nocy, w której został poczęty
"Dlaczego nie umarłem po wyjściu z łona,
nie wyszedłem z wnętrzności, by skonać? [...]
Nie żyłbym jak płód poroniony,
jak dziecię, co świata nie znało." - zazdrości losu poronionemu płodowi, żałuje, że nie umarł w łonie matki lub zaraz po urodzeniu
"Chcę spytać. Racz odpowiedzieć!
Dotąd Cię znałem ze słyszenia,
obecnie ujrzałem Cię wzrokiem,
stąd odwołuję, co powiedziałem,
kajam się w prochu i popiele" - zrozumiał, że cierpienie jest wartością, ale wartością trudną do zrozumienia, pozornie wymierzoną przeciwko człowiekowi
Cierpienie ludzkie, cierpienie...
dostęp do całego tekstu oraz wszystkich opracowań lektur dostępnych na stronie Kuj.pl
Otrzymany kod wpisz w pole poniżej: